martes, 2 de marzo de 2010

Una carta “como Dios manda” de una empresa Andaluza que recibió una multa de Barcelona... en catalán

He aquí una muestra de hasta dónde está llegando el nivel de los catalanufos redicales que detestan el castellano... es en tono de coña, pero no me extrañaría que, en breve, acabáramos así.

Estimados amigos/as:
Hace unos días se recibió en las oficinas de la empresa para la que trabajo como Gerente una comunicación del Ayuntamiento de Castellgalí (Barcelona), en la que parece ser que pedían el embargo del salario de uno de nuestros empleados. La limitada inteligencia de algún político o funcionario, seguramente el típico CHARNEGO, debió de prevalecer por encima del más común de los sentidos (sentido común), para enviar la misiva en idioma catalán.

Algunos empleados de mi compañía pensaron que había que enviar una respuesta adecuada a tamaña desfachatez. Siempre he pensado que la intransigencia y el fundamentalismo, que es una rama menor de la ignorancia aderezada de unas gotitas de catetez, se ha de combatir desde la ironía y el buen humor. De ahí que pensé que sería mucho mejor responderle a este ciudadano utilizando algo que le haga sentir el ridículo de su comportamiento, pero a nuestra manera.

Os envío copia de la carta con la que he respondido al Cap d´Oficina del Ajuntament de Castellgali.
Un saludo a todos. José Sarria.


Málaga (Andalusía, er Sur)
A/A Sr. D. MARC BAJONA CAMPS, Cap d´Oficina/Departament Organisme de Gestió Tributária Ajuntament de Castellgalí

Mu señó mío:

Hemo resibío zu carta de fesha trentiuno d´agosto der presentaño, en la que nos comunica argo mu´estraño referente a don Hosé Antonio García Marín y qu´hasta la prezente no hemo podío descifrá, dado er raro lenguahe en er que intentan comunicarsse con nosotro.
Le huro por Dió que´hemo hesho to lo possible por aclará zi nosotro le debemo a ustede argo o son ustede lo' que no' tienen que hasé argún pago. Nuestro Hefe D´Amnistrassión se´ncuentra el´hombre recuperándose der soponsio, alelao, pero l´asseguro qu´haremo to lo possible por acabá de orientarmo y aclará este complejo crintograma que nos han remitio.

Lo que má difissi está siendo de´ntendé e´esso de “la seva propietat que puguin figurar amb prelació als sous” o lo de “de tot aixó se´n dona trasllat a l´empresa”, pero no dude que´ncuanto h´ayamo ressuerto el assertiho le daremo cumplía respuesta.

No´stante to lo anterió, y si no fuesse molestia pa´usté, a fin devitá insidente' diplomático' mayore, le rogaría que´nlosusesivo se dirihiese a nosotro en la lengua materna de Garcilaso, Cervantes, Góngora, Calderón, Juan Ramón Jiménez, Pío Baroja, Unamuno, Ortega y Gasset o Vicente Aleixandre, porque a los cateto' der sur, en cuanto los saca' der castellano y de cuatro frases h´echas en fransé o inglé (ya sabe, “vu le vu cuxe avec mua se sua??” o aquello de “do you want make love with me?”, pa´impressioná a las sueca' o masisa' teutónica' qu´inundan nuestra' playa') se pierden.

Quedando a su disposisión, aprovecho er momento epístolá pa´nviarle un afectuosso y cordiá saludo,
Fdo.: José Sarriá
Gerente (o Manachemen)

No hay comentarios: